• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادغام•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حکم نون ساکن یا تنوین قبل از یرملون را ادغام گویند.



« ادغام » در لغت به معنای به هم پیوستن، ترکیب یافتن و آمیختن، و در اصطلاح به معنای فرو بردن حرفی در حرف دیگر و به تشدید خواندن است.
ادغام معنایی اخص نیز دارد، و آن عبارت است از حکمی از احکام نون ساکن یا تنوین که هرگاه نون ساکن یا تنوین پیش از یکی از حروف یرملون (ی، ر، م، ل، و، ن) بیاید، در آن حرف ادغام می‌شود؛ مانند:«من یقول» و «من ربکم».


ادغام را به اعتبارات گوناگون به چند صورت تقسیم کرده‌اند:
۱. ادغام کبیر ؛ ۲. ادغام صغیر ؛ ۳. ادغام متقاربین ؛ ۴. ادغام مماثلین ؛ ۵. ادغام متجانسین ؛ ۶. ادغام تام ؛ ۷. ادغام ناقص .
توضیح هرکدام در مدخل مربوط به آن آمده است.
[۱] دانی، عثمان بن سعید، ۳۷۱ - ۴۴۴ق، التحدیدفی الاتقان والتجوید، ص۱۱۴.
[۴] شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ص۱۹۴.
[۵] نصر، عطیه قابل، غایة المریدفی علم التجوید، ص۱۶۹.



۱. دانی، عثمان بن سعید، ۳۷۱ - ۴۴۴ق، التحدیدفی الاتقان والتجوید، ص۱۱۴.
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۳۱.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۲۳.    
۴. شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ص۱۹۴.
۵. نصر، عطیه قابل، غایة المریدفی علم التجوید، ص۱۶۹.



فرهنگ‌نامه علوم قرآني، برگرفته از مقاله «ادغام».    



جعبه ابزار