• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ارب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ارب از مفردات نهج البلاغه، به‌معنای حاجت و طلب می‌باشد.



این کلمه بر وزن (شرف و جسر) در «نهج البلاغه» به معنی حاجت و طلب و رغبت آمده است. از «نهایه» ابن اثیر معلوم می‌شود که هر دو وزن در معنی حاجت به کار رفته است آن حضرت خطاب به طلحه و زبیر فرموده: «و الله ما کانت لی فی الخلافة رغبة و لا فی الولایة اربة و لکنکم دعوتمونی الیها...؛ » به خدا قسم من رغبتی در خلافت و حاجتی در ولایت و حکومت نداشتم بلکه شما مرا به آن خواندید. در این خطبه «اربة» بکسر الف و سکون راء آمده است. و در خطبه‌ای دیگر، با فتح همزه و راء نقل گردیده: «لذّات طربه و بدوات اربه» این کلمه فقط دو بار در «نهج البلاغه» دیده می‌شود.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۲۲، خطبه۲۰۵.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۳، خطبه۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۳۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه




جعبه ابزار