• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اساس‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اساس یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای پایه و اصل می‌باشد.



این کلمه عبارت است از پایه و اصل. امام علی (علیه‌السلام) در رابطه با آل محمد (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده‌اند: «لا یقاس بآل محمد (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) من هذه الامة احد... هم اساس الدین و عماد الیقین الیهم یفیء الغالی و بهم یلحق التّالی و لهم خصائص حق الولایة و فیهم الوصیة و الوراثة؛ هیچ کس از این امت با آل محمد (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مقایسه و سنجیده نمی‌شود، آن‌ها اساس و پایۀ دین و ستون یقینند، آدم غالی به آن‌ها بر می‌گردد و عقب مانده به آن‌ها لا حق می‌شود خصوصیت‌ها و برجستگی‌های حق ولایت برای آن‌هاست. وصی و وارث رسول (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آن‌ها هستند.» تعبیر عجیبی است از اهل بیت (صلوات‌اللّه‌علیهم) است.


جمع اساس، آساس است. چنان‌که دربارۀ دین اسلام، فرموده: «فهو دعائم اساخ فی الحق اسناخها و ثبّت لها آساسها؛ اسلام ستون‌هایی است که خداوند پایه‌های آن‌ها را در حق ثابت کرده و اساس‌های آنها را استوار فرموده است.»
«ساخ» یعنی در شیء نرمی فرو رفت «اسناخ» به معنی اصول و ریشه‌هاست. در بعضی نسخ نهج البلاغه، به جای اساس «اسس» نقل شده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷، خطبه۲.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۴، خطبه۱۹۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۵۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه




جعبه ابزار