• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استئداء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


استئداء یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای طلب اداء می‌باشد.


طلب اداء «فبعث فیهم رسله و واتر الیهم انبیائه لیستادوهم میثاق فطرته...؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳، خطبه۱.    
خدا در میان مردم رسولان خود را مبعوث کرد، و پیامبرانش را پی در پی فرستاد تا پیمان فطرت خدا را از مردم بطلبند (و آن اقرار به توحید است).» و در جای دیگری آمده است: «و الله مستادیکم شکره و مورّثکم امره؛
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۸، خطبه۲۴۱.    
خداوند شکر نعمتهایش را از شما می‌طلبد و دستورات خویش را به شما ارث می‌گذارد که رعایت کنید.»

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳، خطبه۱.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۸، خطبه۲۴۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۳۵-۳۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه
جعبه ابزار