• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استعاذه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


استعاذه به معنای پناه بردن به خدا است.


استعاذه، از ریشه عوذ به معنای پناه بردن به غیر، از هرگونه شر و بدی
[۱] مفردات راغب، ذیل عوذ.    
و درخواست کمک
[۲] مفردات راغب، ذیل عوذ.    
و چنگ زدن
[۳] لسان العرب، ابن منظور، ذیل عوذ.    
[۴] المصباح المنیر، مقری، ذیل عوذ.    
آمده است.

در این مدخل از مشتقات «عوذ» و عبارت‌های «لا ملجا من الله الا الیه» (پناهگاهى از خدا جز بسوى او نيست‌)
[۵] توبه/سوره۹، آیه۱۱۸.    
و «لن تجد من دونه ملتحدا» (هرگز پناهگاهى جز او نمى‌يابى)‌
[۶] کهف/سوره۱۸، آیه۳۷.    
استفاده شده است.

استعاذه به خدا، استعاذه مادر مریم، استعاذه محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، استعاذه موسی علیه‌السّلام، استعاذه نوح علیه‌السّلام.

۱. ↑ مفردات راغب، ذیل عوذ.    
۲. ↑ مفردات راغب، ذیل عوذ.    
۳. ↑ لسان العرب، ابن منظور، ذیل عوذ.    
۴. ↑ المصباح المنیر، مقری، ذیل عوذ.    
۵. ↑ توبه/سوره۹، آیه۱۱۸.    
۶. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۳۷.    


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «استعاذه».    



جعبه ابزار