استعاره خانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استعاره استعمال
لفظ در
معنای مجازی ، به علاقه مشابهت است.
استعاره، مقابل
مجاز مرسل بوده و عبارت است از استعمال لفظ در معنای غیر حقیقی به کمک قرینه، به دلیل علاقه مشابهت.
استعمال لفظ در
معنای غیر حقیقی که به کمک قرینه صورت می‌گیرد، به مناسبت و علاقه نیاز دارد، که این علاقه گاهی «علاقه مشابهت» میان
معنای حقیقی و
مجازی است؛ در چنین موردی، مجاز را «استعاره» می‌گویند، مانند: استعمال لفظ اسد در معنای انسان شجاع، به علت مشابهت بین آن دو،
در جمله «رأیت اسدا یرمی».
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «استعاره ».
