• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استعمال لفظ در معنای حقیقی و مجازی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استعمال لفظ در معانی حقیقی و مجازی به بکار گیری لفظ در معانی حقیقی و مجازیِ آن به طور مستقل اطلاق می‌شود.



استعمال لفظ در معانی حقیقی و مجازی، از اقسام استعمال لفظ در معانی متعدد است و به معنای اطلاق لفظ و اراده معنای حقیقی و مجازی آن به طور مستقل می‌باشد، مثل این که گفته شود: «رأیت اسدا فی الحمام» و از آن، حیوان درنده و فرد شجاع اراده شود.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۲، ص۴۳۹.
[۳] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۱، ص (۲۲۷-۲۲۶).
[۷] میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۳۶.



۱. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۱۴۵.    
۲. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۲، ص۴۳۹.
۳. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۱، ص (۲۲۷-۲۲۶).
۴. محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۵۰.    
۵. اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۵۷.    
۶. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۲۱۰.    
۷. میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۳۶.
۸. صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص (۴۵-۴۲).    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «استعمال لفظ در معنای حقیقی و مجازی».



جعبه ابزار