• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استغفار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




اِسْتِغْفار (به کسر الف و تاء و سکون سین و غین) از واژگان قرآن کریم به معنای طلب مغفرت است.



اِسْتِغْفار: به معنای طلب مغفرت است.


(وَ ما كانَ‌ اسْتِغْفارُ إِبْراهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ ...) (و استغفار ابراهیم براى پدرش (سرپرستش كه در آن زمان، عمويش آزر بود)، فقط بخاطر وعده‌اى بود كه به او داده بود).


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۹.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۲۶-۴۲۷.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۱۱۴.    
۵. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۲۰۵.    
۶. سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج، ص.    
۷. سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج، ص.    
۸. فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج، ص.    
۹. فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج، ص.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غفر"، ج۵، ص۱۰۸.    






جعبه ابزار