استلحاق

ادّعای پیوند نسبی را استلحاق گویند. از این موضوع در باب اقرار بحث شده است.

استلحاق بدین معنا است که شخصی نسبت به دیگری ادّعای پیوند نسبی کند مانند آن که مدّعی فرزندی یا برادری وی نسبت به خود باشد.

برای ثبوت نسب به استلحاق- علاوه بر شرایط عمومی در باب اقرار- شرایط خاصی ذکر شده است:

امکان پیوستن نسب ادّعا شده، به ادّعا کننده.
بنابراین، اگر فردی فرزندی شخصی را که بزرگ‌تر یا هم‌سنّ او باشد، ادّعا کند، پذیرفته نیست.

فرد دیگری ادّعای همسان او را نداشته باشد. در صورت وجود آن، ادّعا جز با بیّنه یا قرعه پذیرفته نمی‌شود.

نسب فردی که فرزندی او ادّعا شده است، مجهول باشد. در صورت معلوم بودن نسب او برای دیگری از راه شرعی، ادّعای مدّعی استلحاق پذیرفته نمی‌شود.

تصدیق و تأیید مقرّبه نسبت به ادّعای انجام گرفته. البته در مورد ادّعای فرزندی، تنها اگر مقرّبه صغیر باشد، تصدیق وی لازم نیست.

۱.	↑ جواهر الکلام ج۳۵، ص۱۵۳-۱۶۸.