پیوند نسبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برادری، پیوند نسبی میان دو تن، اعم از
زن و
مرد، که توسعاً به پیوند عمیق دینی و عاطفی نیز دلالت میکند.
از اشتراک بیواسطه در پدر و مادر یا یکی از آن دو پدید میآید و آثار و
احکام ویژه حقوقی، فقهی و اخلاقی دارد.
اهمّ مواردی که «
برادری» «خواهری» از نظر فقهی دارای حکم است، عبارت است از: الف) میراث که بنا به اجماع همه
مذاهب، در صورت فقدان افراد طبقه اول یعنی پدر، مادر و فرزندان، نوبت به افراد طبقه دوم یعنی برادر و خواهر خواهد رسید. در جزئیات این حکم، آرای متفاوت وجود دارد.
ب)
حِضانت برادر یا خواهر خردسال که برخی از
فقها به وجود چنین حقی
فتوا داده اند
ج)
وجوب یا
استحباب پرداخت هزینه زندگی برادر یا خواهر تهیدست.
د) پذیرفتن گواهی یک نفر به سود برادر یا خواهر که برخی از فقهای
مذاهب عامّه نسبت به آن تردید کرده اند.
برادری علاوه بر نسب، از راه
رضاع نیز حاصل میشود.
(۱) ابن حزم، المحلّی، بیروت (بی تا).
(۲) ابن رشد، بدایة المجتهد، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
(۳) ابن قدامه، المغنی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۴) جعفربن حسن محقق حلّی، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، چاپ عبدالحسین محمدعلی، نجف ۱۳۸۹/۱۹۶۹.
(۵) موسوعة جمال عبدالناصر فی الفقه الاسلامی، ج ۴، قاهره ۱۴۱۱/۱۹۹۰.
(۶) محمدحسن بن باقر نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت ۱۹۸۱
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «پیوند نسبی»، شماره۸۵۵.