استهزا در سیره نبوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استهزاء از جمله
اخلاق و
رفتار زشت و ناپسندی است که در
دین اسلام به صورت جدی
نهی شده که عواقب سخت و دردناکی را
خداوند برای مستهزئین آماده کرده است.
استهزاء نیز از دیگر اوصاف زشت و نکوهیده‌ای برشمرده شده است که در
سیره و
قول نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به شدت از آن
نهی گردیده است. آن‌که گفتار یا کردار یا صفات و خلقت مردمان را وسیله‌ی استهزاء و
تمسخر خویش می‌سازد از ویژگی‌های انسانی دور و از صفات الهی بی‌بهره است.
اسباب استهزاء،
اهانت و
تحقیر دیگران است که بالطبع پیوند ایمانی و دوستی‌ها را از بین می‌برد و موجب دشمنی می‌شود از این‌رو رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در سیره و قول خود
مسلمانان را به شدت از این عمل زشت بر حذر داشته آنان را از این کار نهی می‌فرمودند.
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: «همانا در
آخرت برای مسخره‌کنندگان دری از
بهشت باز می‌شود، سپس به او گفته می‌شود بیا، پس او شتاب می‌کند که از آن وارد شود، اما چون نزدیک شد در به رویش بسته می‌شود پس در دیگری به رویش گشوده می‌شود... این کار پشت سر هم تکرار می‌شود تا جایی که در به رویش باز می‌گردد و گفته می‌شود بیا اما او دیگر جلو نمی‌رود.»
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «استهزا در سیره نبوی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۵/۱۶.
