اسفونا (کلمات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آسَفُونَا: (آسَفُونَا انْتَقَمْنَا)«آسَفُونَا» از مادّه
«اسَفْ» هم به معنای
«اندوه» آمده و هم
«غضب»؛ همچنین به گفته
«راغب» در «مفردات» گاه به «اندوه توام با غضب» گفته می‌شود، و گاه به هر یک از این دو جداگانه اطلاق می‌گردد. چرا که حقیقت آن هیجانی درونی است که انسان را به انتقام دعوت می‌کند؛ هرگاه نسبت به زیردستان باشد، در شکل غضب ظاهر می‌شود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد، به صورت‌اندوه آشکار می‌گردد. لذا وقتی از
«ابن عباس» درباره
«حزن» و
«غضب» سؤال کردند، گفت: ریشه هر دو یکی است اما لفظ آن مختلف است.
بعضی از مفسران،
«آسَفُونَا» را به معنای
«آسَفُوا رُسُلَنَا» (فرستادگان ما را محزون و غمگین ساختند) تفسیر کرده‌اند؛ ولی این تفسیر، بعید به نظر می‌رسد و ضرورتی برای چنین خلاف ظاهری وجود ندارد.
