اصحاب ایکه و معاد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اصحاب ایکه هم پیامبرانشان را تکذیب کردند، و هم
توحید و
معاد را، و به سرنوشت دردناکى گرفتار شدند.
این قوم هم پیامبرانشان را تکذیب کردند، و هم
توحید و
معاد را، و سرانجام به سرنوشت دردناکى گرفتار شدند، بعضى گرفتار
طوفان شدند، بعضى
سیلاب ، و بعضى دیگر
صاعقه ، و بعضى
زلزله ، و یا غیر آن و سرانجام میوه تلخ
تکذیب را چشیدند.
بعد به ذکر یکى دیگر از دلائل امکان رستاخیز پرداخته ، مى گوید: (آیا ما از آفرینش نخستین عاجز و ناتوان ماندیم که قادر بر آفرینش دوم و رستاخیز نباشیم )؟!
سپس مى افزاید: آنها در آفرینش نخستین تردید ندارند، زیرا خالق انسانها را
خدا مى دانند (ولى آنها با این دلائل روشن از خلق جدید و
رستاخیز تردید دارند)
در حقیقت آنها بر اثر هواى نفس و
تعصب و
لجاجت گرفتار تناقضند، از یکسو خالق انسانها را در آغاز خداوند مى دانند که همه را از
خاک آفریده ، اما از سوى دیگر وقتى به مساءله آفرینش مجدد انسانها از
خاک مى رسند آن را مطلبى عجیب و باورناکردنى مى شمرند، در حالى که هر دو مثل یکدیگرند (و حکم الامثال فى ما یجوز و فى ما لایجوز واحد).
و به این ترتیب در این آیات و آیات گذشته از چهار راه مختلف براى مساءله
معاد استدلال مى کند: از طریق
علم خدا ، و از طریق
قدرت او، و سپس از طریق تکرار صحنه هاى معاد در جهان گیاهان ، و سرانجام از طریق توجه به
آفرینش نخستین.
وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ« و بیشه نشینان و قوم تبع به تکذیب پرداختند همگی فرستادگان (ما) را به دروغ گرفتند و (در نتیجه) تهدید (من) واجب آمد.»
افعیینا بالخلق الاول بل هم فی لبس من خلق جدید. «مگر از آفرینش نخستین (خود) به تنگ آمدیم (نه) بلکه آنها از خلق جدید در شبهه اند»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله « اصحاب ایکه و معاد ».
