• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصحاب سبت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اَصْحاب سَبْت، قومی از بنی اسرائیل ، یاد شده در قرآن کریم که از شریعت الهی روی تافتند و به عذاب خداوند گرفتار شدند.



سبت در لغت به معنای قطع است.


اصحاب سبت، گروهی از بنی اسرائیل و یهود و اهل ایله بودند که در کنار دریا و مشرف به آن سکونت داشتند. آنان به دلیل نادیده گرفتن حکم تعطیل عمل (صید ماهی) در روز شنبه ، به اصحاب سبت نامیده شدند. در این مدخل از واژه‌های «السبت» و «القرده» استفاده شده است.


امتحان اصحاب سبت، عبرت از اصحاب سبت، عصیان اصحاب سبت، کیفر اصحاب سبت، لعن اصحاب سبت، ماهی گیری اصحاب سبت، مسخ اصحاب سبت.


۱. المفردات، راغب اصفهانی، ذیل «سبت».    
۲. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۸، ص۳۰۷.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اصحاب سبت».    



جعبه ابزار