• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصلاح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: اصلاح.

إِصْلاح (به کسر همزه و سکون صاد)، از واژگان قرآن کریم به معنای ایجاد صلح، سازش و الفت است.



إِصْلاح به معنای ایجاد صلح، سازش و الفت است.


(فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً اَوْ اِثْماً فَاَصْلَحَ‌ بَیْنَهُمْ فَلا اِثْمَ عَلَیْهِ) (و كسى كه از انحراف وصيّت‌كننده و تمايل يک جانبه او به بعض ورثه، يا از گناه او بترسد، و ميان آنها را اصلاح دهد، مشمول حكم تبديل وصيت نمى‌باشد و گناهى بر او نيست.)
(اَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَیْنَ النَّاسِ) (و براى اين‌كه نيكى كنيد، و تقوا پيشه سازيد، و در ميان مردم اصلاح كنيد.)
و نیز به معنی اصلاح و شایسته کردن چیزی است، مثل‌ (کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ اَصْلَحَ‌ بالَهُمْ) یعنی «سیّئاتشان را تکفیر و حالشان را اصلاح کرد.»
(وَ اَصْلِحْ‌ لِی فِی ذُرِّیَّتِی اِنِّی تُبْتُ اِلَیْکَ وَ اِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ) یعنی «برای من در فرزندانم صلاح ایجاد کن.» و «عَلَیَّ» دلالت دارد که اصلاح به نحوی باشد که او نیز منتفع گردد و آنها به پدر خویش نیکوکار باشند،
مثل‌ (وَ وَهَبْنا لَهُ یَحْیی‌ وَ اَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ) يحيى را به او بخشيديم؛ و همسرش را كه نازا بود برايش شايسته باردارى ساختيم.)
و نحو (رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ اَعْیُنٍ) (و كسانى كه مى‌گويند: «پروردگارا! همسران و فرزندانمان را مايه روشنى چشم ما قرار ده...)
(الْمالُ وَ الْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْباقِیاتُ‌ الصَّالِحاتُ‌ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ اَمَلًا) (اموال و فرزندان، زينت زندگى دنياست؛ و باقيات صالحات آثار ماندگار شايسته‌ ثوابش نزد پروردگارت بهتر و اميدبخش‌تر است.)
ظاهرا مراد از باقیات صالحات تمام اعمال و کارهای خیر است و غرض از بقا باقی ماندن نزد خداست، نه این‌که غرض از بقا، باقی ماندن در دنیا پس از مردن شخص باشد، و منظور از باقیات فقط آثار نیک باشد. زیرا بقاء تمام اعمال از ضرورت اسلام است‌.
(وَ کُلُّ شَیْ‌ءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ • وَ کُلُّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ) (و هر كارى را انجام دادند در نامه‌هاى اعمالشان ثبت است، • و هر كار كوچک و بزرگى نوشته شده است.)


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۴۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۹۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۸۷.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۸۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸.    
۶. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ص۴۳۹.    
۷. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۶۶۷.    
۸. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ص۴۸۵.    
۹. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۹۶.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۲۴.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵.    
۱۲. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۲، ص۲۲۲.    
۱۳. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۳۲.    
۱۴. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۲، ص۵۶۷.    
۱۵. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۳۱۴.    
۱۶. محمد/سوره۴۷، آیه۲.    
۱۷. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱۸، ص۲۲۳.    
۱۸. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۳۸.    
۱۹. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۹، ص۱۴۶.    
۲۰. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۴۱.    
۲۱. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۵.    
۲۲. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱۸، ص۲۰۲.    
۲۳. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۰۸.    
۲۴. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۹، ص۱۳۰.    
۲۵. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۹۶.    
۲۶. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۹.    
۲۸. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱۴، ص۳۱۶.    
۲۹. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۴۶.    
۳۰. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۷، ص۹۷.    
۳۱. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۵۸.    
۳۲. فرقان/سوره۲۵، آیه۷۴.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۶.    
۳۴. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱۵، ص۲۴۴.    
۳۵. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۳۸.    
۳۶. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۷، ص۲۸۴.    
۳۷. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۳۰.    
۳۸. کهف/سوره۱۸، آیه۴۶.    
۳۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۹.    
۴۰. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱۳، ص۳۱۸.    
۴۱. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۴۲.    
۴۲. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۶، ص۷۳۱.    
۴۳. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۷۳.    
۴۴. قمر/سوره۵۴، آیه۵۲ و ۵۳.    
۴۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۱.    
۴۶. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱۹، ص۸۸.    
۴۷. طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۴۵.    
۴۸. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۹، ص۲۹۴.    
۴۹. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۵۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اصلاح»، ج۴، ص۱۴۲.    






جعبه ابزار