اضمار1
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلام
دارای
کلمه
یا جمله مقدّر را اضمار گویند.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
اضمار، از اقسام احوال
لفظ
است و به معنای کلامی است که از گوینده صادر میشود و در آن، کلمه یا جملهای در
تقدیر
است، مثل: ﴿وَسْئَلِ الْقَرْیَةَ﴾، از شهر سؤال کن»،
[۱]
یوسف/سوره۱۲، آیه۸۲..
که کلمه «اهل» در تقدیر است و در اصل این گونه میباشد: «و اسئل اهل القریة؛ از
اهل
شهر سؤال کن».
[۲]
محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۵۰.
[۳]
مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۶.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
یوسف/سوره۱۲، آیه۸۲..
۲.
↑
محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۵۰.
۳.
↑
مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۶.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اضمار».
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری