• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اضمار1

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلام دارای کلمه یا جمله مقدّر را اضمار گویند.



اضمار، از اقسام احوال لفظ است و به معنای کلامی است که از گوینده صادر می‌شود و در آن، کلمه یا جمله‌ای در تقدیر است، مثل: ﴿وَسْئَلِ الْقَرْیَةَ﴾، از شهر سؤال کن»، که کلمه «اهل» در تقدیر است و در اصل این گونه می‌باشد: «و اسئل اهل القریة؛ از اهل شهر سؤال کن».


۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۲..    
۲. محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۵۰.    
۳. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۶.    



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اضمار».



جعبه ابزار