اطلاق عام بر خاص

اطلاق عام بر خاص به ذکر لفظ عام و اراده خاص اطلاق می‌شود و از اقسام مجاز لغوی می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

«اطلاق عام بر خاص» یعنی آوردن لفظ عام و اراده خاص. این گونه اطلاق از اقسام مجاز لغوی است و به علاقه عموم نیاز دارد؛

۱. (الذین قال لهم الناس…)؛ «کسانی که مردم به ایشان گفتند…». مقصود از مردم، نعیم بن مسعود اشجعی یک نفر است.
۲. (... ویستغفرون لمن فی الارض...) ؛ "و برای کسانی که در زمین هستند آمرزش می‌طلبند". در این آیه ، مقصود از «من» مؤمنین است؛ در حالی که (لمن فی الارض) همه مردم را شامل می‌شود؛ زیرا فرشتگان فقط برای مؤمنان استغفار می‌کنند، نه همه مردم.

۳ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۷۳.
۲.	↑ شوری/سوره۴۲، آیه۵.
۳.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۷۱.
۴.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۴.

۴ - منبع