زرکشی در کتاب البرهان فی علوم القرآن ، برای این قسم مجاز لغوی به آیه شریفه: (فعقروا الناقة) استشهاد کرده است. بنابر روایات ، پی کننده شتر صالح، یک نفر بود اما چون دیگر افراد قوم وی هم به این کار رضایت داشتند همه آنها به منزله فاعل این کار قلمداد شده‌اند، و از این رو فعل «عقروا» به صیغه جمع استعمال شده است
