افاضه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلمه ی افاضه،از
قران کریم گرفته شده
واز آن در باب
حج،سخن رفته است.
افاضه؛ به معنای کوچ کردن حاجى از
عرفات به
مشعر واز
مشعر به
منی است.
۱)زمان افاضه از
عرفات به
مشعر ، بعد از
غروب آفتاب روز نهم
ذی حجّه است، وافاضه پیش از آن،
جایز نیست .
۲)چنانچه حاجى به
عمد، پیش از
غروب،کوچکند وبازنگردد،
واجب است
کفّاره بپردازد. بازگشت پس از
غروب آفتاب، اثرى در
رفع کفّاره ندارد.
۱)
وقت افاضه از
مشعر به
منی ، پس از
طلوع آفتاب روز دهم
ذی حجّه است. افاضه بعد از نیمهشب براى زنان وكسانىکه
عذر دارند
جایز است.
۲)به
قول مشهور، بر حاجى- جز مسئول امور حاجیان-
مستحب است نزدیك
طلوع خورشید، از
مشعر به سمت
منی کوچکند، لیكن نباید از وادى
محسّر ،بگذرد، مگر بعد از برآمدن آفتاب.
جمعى از پژوهشگران زیر نظر شاهرودى، سید
محمود هاشمى، فرهنگ
فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، مؤسسه دائرة المعارف
فقه اسلامى بر مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص، ۵۸۵.