• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افخ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


افخ از مفردات نهج البلاغه، به معنای قسمتی نرم از سر طفل است.


یافوخ قسمت نرم سر طفل است که وقت دست زدن نرمی آن احساس می‌شود، جمع آن «یآفیخ» است، در لغت آمده «الیافوخ: الموضع الذی یتحرک من راس الطفل.»

امام علی (صلوات‌اللّه‌علیه) در تعریف یارانش در صفّین فرموده: «و انتم لهامیم العرب و یآفیخ الشرف؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۵، خطبه۱۰۷.    
شما بزرگان و شرفاء عرب و قله‌های شرف هستید.»
«لهمیم» بکسر اوّل مقدّم و شریف، جمع آن «لهامیم» است.
[۲] أزهری، محمد بن أحمد، تهذيب اللغة، ج۶، ص۱۶۹، بیروت، دار إحياء التراث العربی، بی‌تا    .
این لفظ فقط یک بار در کلام امام (علیه‌السّلام) آمده است.

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۵، خطبه۱۰۷.    
۲. ↑ أزهری، محمد بن أحمد، تهذيب اللغة، ج۶، ص۱۶۹، بیروت، دار إحياء التراث العربی، بی‌تا    .


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی
جعبه ابزار