• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افراغ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




اِفْراغ (به کسر الف و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای ريختن شى‌ء روان به منظور خالى كردن محل از آن است.



اِفْراغ: ريختن شى‌ء روان است به منظور خالى كردن محل از آن.


(رَبَّنا أَفْرِغْ‌ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ‌) «پروردگارا بر ما صبر فرو ريز و ما را مسلمان بميران».
در المیزان فرموده: مؤمنان نفوس خود را به ظرف و صبر را به آب و اعطاء خدا را به ريختن آب تشبيه كرده‌اند.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۶۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۳۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۵.    
۴. طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۶۱۸.    
۵. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۲، ص۲۹۳.    
۶. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۴۳.    
۷. اعراف/سوره۷، آیه۱۲۶.    
۸. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۸، ص۲۱۸.    
۹. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۲۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فراغ"، ج۵، ص۱۶۶.    






جعبه ابزار