اقتران (مفردات‌قرآن)

اِقْتِران‌ (به کسر الف و تاء و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای اجتماع دو چیز یا چیزها در یک معنی از معانی است.

اِقْتِران‌: اجتماع دو چیز یا چیزهاست در یک معنی از معانی، گویند: زید قرین عمرو است در ولادت، در شجاعت، در قدرت و غیره.

(اَوْ جاءَ مَعَهُ الْمَلائِکَةُ مُقْتَرِنِینَ‌) «یا ملائکه با او با هم بیایند».

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۰۹.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۷.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۰۰.
۴.	↑ زخرف/سوره۴۳، آیه۵۳.
۵.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۱۱.
۶.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۱۶۶.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۷۸.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۴۲.