ال (به کسر الف)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ال (به کسر الف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای
قرابت و خویشی میباشد که
حضرت امیر (علیهالسلام) در خصوص یکی از صفات
مذموم و ناپسند
عمرو بن عاص، از این کلمه استفاده نموده است.
ال (بر وزن ظلّ) به معنای قرابت و خویشی آمده است.
این کلمه هم در
قرآن کریم آمده است، همچنانکه خدای تعالی میفرماید: «لاٰ یَرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ اِلاًّ وَ لاٰ ذِمَّةً.»
هم یکبار در «نهج البلاغه» آمده است؛ آنجا که حضرت علی (علیهالسلام) دربارۀ عمرو بن عاص فرمودهاند: «انّه لیقول فیکذب و یعد فیخلف و یسال فیبخل و یسئل فیلحف و یخون العهد و یقطع الالّ؛
یعنی: او حرف میزند
دروغ میگوید: وعده میدهد
خلف وعده میکند، از او چیزی خواسته میشود
بخل میورزد سئوال میکند و اصرار مینماید به عهد
خیانت میکند و قرابت و خویشی را قطع مینماید و نادیده میگیرد.» ۸۴، ۱۱۵ لعنه اللّه تعالی.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «الق»، ص۵۹.