امانیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
امانیه amāniy(yy)e، محله‌ای در منطقۀ ۳ شهرداری تهران.
امانیه که در محدودۀ ناحیۀ دو منطقۀ ۳ شهرداری تهران قرار دارد، از شمال به بزرگراه‌های
مدرس و
چمران، از شرق به بزرگراه مدرس، از غرب به خیابان
ولیعصر و از جنوب به بلوار
اسفندیار و خیابان
ارتش محدود است.
تا پیش از آغاز ساخت‌وساز در این محله، اراضی آن پوشیده از تپه‌ماهور بود.
معیرالممالک پس از ساختن عمارت باغ
فردوس برای اینکه از ایوان طبقۀ سوم آن عمارت دید بهتری به تهران داشته باشد، دستور داد تا آن تپه را که مانع دید بود خاک‌برداری کنند، اما پس از آنکه مقداری از خاک آن تپه را برداشتند، به دلیل آنکه هزینۀ سنگینی دربر داشت، از ادامۀ کار منصرف شد.
ظاهراً تاریخچۀ تشکیل این محله به دوران پهلوی دوم (اواخر دهۀ ۱۳۲۰ ش) باز می‌گردد؛ در آن سال‌ها محمد امان‌پور یکی از مدیران وقت شرکت هواپیمایی هما به ساخت‌وساز ساختمان در آنجا اقدام کرد و ظاهراً نـام امانیـه بـرگرفته از نام او است.
برای تأمین آب مصرفی این محل از آب قنات‌های محلۀ
زعفرانیه استفاده می‌شد و از طریق ظروف مرتبط آب را به امانیه حمل می‌کردند.
در آن دوره در آنجا کافه‌ای مجهز و بسیار زیبا نیز ساخته بودند؛ امروزه بناهای محلۀ امانیه تقریباً به همان شکل گذشته باقی مانده است (تحقیقات). امانیه به داشتن رستوران‌ها و مراکز خرید لوکس مشهور است و بیشتر ساکنان آن از نظر اقتصادی مرفه‌اند.
مراکز تجارتی و اداری با بافت مسکونی در این محله آمیخته شده‌اند و بخشی از خیابان ولیعصر (ع)، به عنوان یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های تهران هم در محدودۀ این محله قرار گرفته است. مراکز و سازمان‌هایی از جمله
سازمان صدا و سیما،
نمایشگاه بین‌المللی،
مجموعۀ ورزشی انقلاب، و
بوستان ملت در مجاورت محلۀ امانیه واقع‌اند.
جمعیت ثابت این محله (در ۱۳۸۸ ش) به طور تقریبی حدود ۰۰۰‘ ۲۷ تن برآورد شده است.
•
جعفری، شیوا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امانیه»، ص۲۰۷.
