اناه (به فتح الف)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اناه (به فتح الف) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای
حلم،
وقار،
انتظار می‌باشد که در بیان
حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیه‌ای اخلاقی و فرستادن یکی از اصحاب جهت
بیعت گرفتن از اهل
شام بکار رفته است.
اناة (به فتح الف) به معنای حلم، وقار و انتظار می‌باشد.
آن حضرت (علیه‌السلام) در بیانی اخلاقی فرموده است: «الحلم و الاناة توامان ینتجهما علوّ الهمة؛
تملّک نفس و تانّی و
صبر، دو مولود همزاد هستند که همّت عالی سبب به وجود آمدن آن دو است.»
آنگاه که
جریر را برای بیعت گرفتن از اهل شام و
معاویه به شام فرستاد، یاران گفتند: به شام لشکر کشید، آن حضرت (علیه‌السلام) فرموده است: (چون جریر هنوز برنگشته)، «و الرای عندی مع الاناة فارودوا و لا اکره لکم الاعداد؛
رای من انتظار و تانّی است، لکن آماده باشید آمادگی را مکروه نمی‌دارم.» و نیز می‌فرماید: «من الخرق المعاجلة قبل الامکان و الاناة بعد الفرصة؛
عجله کردن پیش از امکان کار و منتظر ماندن بعد از فرصت از
حماقت است.» حکمت ۳۶۳
• این لفظ همه‌اش پنج بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اناه»، ص۹۱.
