انتصار (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِنْتِصار (به کسر الف و تاء و سکون نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای
انتقام است در صورتی که با «مِن»
متعدی شود.
اِنْتِصار:
انتقام است در صورتی که با «مِن»
متعدی شود،«انْتَصَرَ منه: انتقم»، چنانکه در
صحاح و اقرب و
قاموس گفته است.
در
مفردات آن را طلب
نصر گفته؛
در
اقرب آن را در صورت تعدیه به «علی» گفته است.
(وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَاُولئِکَ ما عَلَیْهِمْ مِنْ سَبِیلٍ) «و آنکه بعد از مظلوم بودن انتقام بکشد راهی بر او نیست».
(هَلْ یَنْصُرُونَکُمْ اَوْ یَنْتَصِرُونَ) «آیا شما را
یاری می‌کنند و یا انتقام می‌کشید؟».
(فَدَعا رَبَّهُ اَنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ) «
نوح (علیه‌السّلام) خدایش را خواند که من مغلوبم، از دشمنانم انتقام بکش (و مرا یاری کن)».
(یُرْسَلُ عَلَیْکُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ) «بر شما شعله‌ای از
آتش و
دود فرستاده شود و دفع آن نتوانید». شاید
نحاس فلز مذاب باشد.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نصر"، ج۷، ص۷۲.
