• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انتضاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: انتضاء (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: شمشیر.


اِنْتَضاء (به کسر الف و سکون نون و فتح تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای كشيدن شمشير از نيام است. از این لفظ بیشتر از چهار مورد در نهج‌ البلاغه آمده است.


اِنْتَضاء:
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۴۷.    
[۲] طريحی نجفی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۱۸.    
به معنای كشيدن شمشير از نيام است.

حضرت علی (علیه‌السلام) در روز شورى فرمود: «فَاسْمَعُوا قَوْلي وَعُوا مَنْطِقِي عَسَى أَنْ تَرَوْا هذَا الاَْمْرَ مِنْ بَعْدِ هذَا الْيَوْمِ تُنْتَضَى فِيهِ السُّيُوفُ وَ تُخَانُ فِيهِ الْعُهُودُ»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۰۴، خطبه ۱۳۹.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۳۱، خطبه ۱۳۵.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۶، خطبه ۱۳۹.    
«سخن مرا بشنويد و حرفم را در گوش بگيريد، شايد امر خلافت را بعد از اين ببينيد كه در آن شمشيرها كشيده مى‌شود و عهدها مورد خيانت قرار مى‌گيرد.»
[۶] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۲۹۷، خطبه ۱۳۹.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۲۲.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۲۳.    
[۹] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين(ع)، ج۵، ص۵۴۴.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۳۶۳.    
[۱۱] ابن ابی‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۴۹.    
)

این کلمه بیشتر از چهار بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۰۴، خطبه ۱۳۹.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۴۷.    
۲. ↑ طريحی نجفی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۱۸.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۰۴، خطبه ۱۳۹.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۳۱، خطبه ۱۳۵.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۶، خطبه ۱۳۹.    
۶. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۲۹۷، خطبه ۱۳۹.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۲۲.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۲۳.    
۹. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين(ع)، ج۵، ص۵۴۴.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۳۶۳.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۴۹.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۰۴، خطبه ۱۳۹.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «انتضاء»، ج۲، ص۱۰۴۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 139 نهج البلاغه
جعبه ابزار