• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انفحه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اِنفَحَه به معنی پنیرمایه و شیردان یا مجموع آن دو می باشد و در باب طهارت و اطعمه و اشربه از آن سخن رفته است.



این کلمه به کسر همزه و فتح فاء و حاء خوانده می شود.


اِنفَحَه در معانی زیر به کار رفته است:
۱ - پنیرمایه
۲ - شیردان حیوان نشخوار کننده شیرخوار
۳ - مجموع پنیرمایه و ظرف آن (شیردان).


کلمات اهل لغت و به تبع آنان فقها در معنای انفحه مختلف است.
۱. مادّه زرد رنگی که از شکم برّه و بزغاله شیرخوار، بلکه هر حیوان نشخوار کننده شیرخوار به دست آید و چون با شیر بیامیزد پنیر گردد. در فارسی به آن پنیرمایه گویند.
[۱] المصباح المنیر، واژه «نفح».
[۲] لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».

۲. شکنبه حیوان نشخوار کننده شیرخوار که ظرف آن مادّه زرد رنگ‏است. به ظرف مادّه زرد رنگ قبل از گیاه خوار شدن حیوان، انفحه و بعد از آن کَرش گویند. به آن معده چهارم و شیردان نیز گفته می‏شود.
[۳] الصحاح (جوهری)، ج۱، ص۴۱۲-۴۱۳، واژه «نفح».    
[۴] لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».
[۵] کتاب السرائر، ج۳، ص۱۱۲.    

۳. انفحه به مجموع ظرف و مظروف گفته می‏شود.
[۶] التنقیح (الطهارة)، ج۱، ص۵۰۷۵۰۹.    



مادّه زرد رنگی که از حیوان حلال گوشت گرفته می‏شود پاک
[۷] کشف اللثام، ج۱، ص۴۲۲.    
[۸] جواهر الکلام، ج۵، ص۳۲۵.    
و حلال
[۹] جواهر الکلام، ج۳۶، ص۳۳۸.    
است؛ خواه حیوان تذکیه شده باشد یا مردار (غیر تذکیه شده).


بنابر تعریف انفحه به ظرف یا مجموع ظرف و مظروف، در اینکه شستن ظاهر انفحه حیوان مردار به جهت تماس با مردار واجب است یا نه اختلاف می‏باشد.
[۱۰] الحدائق الناضرة، ج۵، ص۸۸۸۹.    
[۱۱] جواهر الکلام ج۵، ص۳۲۷۳۲۸.    


 
۱. ↑ المصباح المنیر، واژه «نفح».
۲. ↑ لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».
۳. ↑ الصحاح (جوهری)، ج۱، ص۴۱۲-۴۱۳، واژه «نفح».    
۴. ↑ لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».
۵. ↑ کتاب السرائر، ج۳، ص۱۱۲.    
۶. ↑ التنقیح (الطهارة)، ج۱، ص۵۰۷۵۰۹.    
۷. ↑ کشف اللثام، ج۱، ص۴۲۲.    
۸. ↑ جواهر الکلام، ج۵، ص۳۲۵.    
۹. ↑ جواهر الکلام، ج۳۶، ص۳۳۸.    
۱۰. ↑ الحدائق الناضرة، ج۵، ص۸۸۸۹.    
۱۱. ↑ جواهر الکلام ج۵، ص۳۲۷۳۲۸.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۷۳۶-۷۳۷.    



جعبه ابزار