انن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
انن یا
انین (به فتح الف) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای
آه، ناله‌ی
مریض می‌باشد که
حضرت علی (علیه‌السلام) در
دعای استسقاء و مطالبی نسبت به برادرش
عقیل از این کلمه، استفاده است.
انن یا انین (به فتح الف) به معنای آه و یا ناله‌ی مریض می‌باشد.
امام (علیه‌السلام) ضمن بکارگیری از این کلمه، در دعای استسقاء فرموده‌اند: «اللهم فارحم انین الانّة و حنین الحانّة، اللهم فارحم حیرتها فی مذاهبها و انینها فی موالجها؛
خدایا رحم کن به ناله
گوسفندان و ناله
شتران، خدایا رحم کن به سرگردانی آنها در راه‌هایش و به ناله‌شان در آغل‌هایشان.»
• «آنة: گوسفند»، «حانّه: شتران»، «موالج: محله‌ای دخول».
• ظاهرا منظور از آنّه و حانّه مطلق گوسفند و شتر است.
همچنین آن حضرت (صلوات‌الله‌علیه) به برادرش عقیل نسبت به موضوعی فرموده است: «ثکلتک الثواکل یا عقیل اتئنّ من حدیدة احماها انسانها للعبه و تجرّنی الی نار سجرّها جبارها لغضبه اتئنّ من الاذی و لا ائنّ من لظی؛
زنان پسر مرده در عزایت بنشینند یا عقیل آیا ناله می‌کنی از آهنی که انسانی آن‌را با کار خود سرخ کرده و مرا می‌کشی به آتشی که
خدای جبّار برای غضب خود سرخ کرده است! آیا ناله می‌کنی با اذیت کمی ولی من ناله نکنم از شعله خالص آتش؟.»
• این مادّه با مشتقاتش جمعاً شش بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «انن»، ص۹۰.
