• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اهانت به محمد (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


برخورد توهین آمیز منافقان با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم با ذلیل تر خواندن آن حضرت در قرآن کریم آمده است.


یقولون لـئن رجعنا الی المدینة لیخرجن الاعز منها الاذل...(مى‌گويند: «اگر به مدينه برگرديم، قطعاً آنكه عزتمندتر است آن زبون‌تر را از آنجا بيرون خواهد كرد.» و(لى‌) عزت از آن خدا و از آن پيامبر او و از آن مؤمنان است؛ ليكن اين دورويان نمى‌دانند.)
[۱] منافقون/سوره۶۳، آیه۸.    
(در شأن نزول آیه آورده‌اند که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به همراه گروهی از صحابه از غزوه بنی مصطلق به مدینه باز می‌گشتند که «عبدالله بن ابی» سرکرده منافقان مدینه، اظهار داشت: وقتی محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم برگشت او را از مدینه بیرون خواهیم کرد و از آن جضرت به «اذل» تعبیر کرد. )
[۲] مجمع البیان، طبرسی، ج۱۰، ۲۱.    


اهانت تعدادی یهودی به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم از آیه زیر استفاده می شود.
یـایها الذین ءامنوا لاتقولوا رعنا وقولوا انظرنا...(اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، نگوييد: «راعنا»، و بگوييد: «انظرنا»، و (اين توصيه را) بشنويد؛ و (گر نه‌) كافران را عذابى دردناك است.)
[۳] بقره/سوره۲، آیه۱۰۴.    
(«راعنا» واژه‌ای است عبری و توهین آمیز.)
ولی در زبان عربی به معنای طلب توجه و مراقبت است. یهودیان با گفتن آن به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم کاربرد عبری آن را در نظر داشتند تا با آن به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم توهین روا دارند.
[۴] تفسیر کشاف، زمخشری، ج۱، ص۱۷۴.    

من الذین هادوا یحرفون الکلم عن مواضعه ویقولون سمعنا وعصینا واسمع غیر مسمع ورعنا لیا بالسنتهم وطعنا فی الدین...(برخى از آنان كه يهودى‌اند، كلمات را از جاهاى خود برمى‌گردانند، و با پيچانيدن زبان خود و به قصد طعنه زدن در دين (اسلام، با درآميختن عبرى به عربى‌) مى‌گويند: «شنيديم و نافرمانى كرديم؛ و بشنو (كه كاش‌) ناشنوا گردى.» و (نيز از روى استهزا مى‌گويند:)«راعنا» (كه در عربى يعنى: به ما التفات كن، ولى در عبرى يعنى: خبيث ما،) و اگر آنان مى‌گفتند: «شنيديم و فرمان برديم، و بشنو و به ما بنگر»، قطعاً براى آنان بهتر و درست‌تر بود، ولى خدا آنان را به علّت كفرشان لعنت كرد، در نتيجه جز (گروهى‌) اندك ايمان نمى‌آورند.)
[۵] نساء/سوره۴، آیه۴۶.    


اهانت منافقان به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم با نسبت دادن خوش باوری به آن حضرت انجام شد.
ومنهم الذین یؤذون النبی ویقولون هو اذن...(از آنها کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و می‌گویند: «او آدم خوش‌باوری است!» بگو: «خوش‌باور بودن او به نفع شماست! (ولی بدانید) او به خدا ایمان دارد؛ و (تنها) مؤمنان را تصدیق می‌کند؛ و رحمت است برای کسانی از شما که ایمان آورده‌اند!» و آنها که رسول خدا را آزار می‌دهند، عذاب دردناکی دارند!)
[۶] توبه/سوره۹، آیه۶۱.    
[۷] تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج‌۸، ص۱۵.    

نهی خداوند از کاربرد کلماتی موهن برای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم از آیات زیر استفاده می شود.
یـایها الذین ءامنوا لاتقولوا رعنا وقولوا انظرنا...
[۸] بقره/سوره۲، آیه۱۰۴.    

من الذین هادوا یحرفون الکلم عن مواضعه ویقولون سمعنا وعصینا واسمع غیر مسمع ورعنا لیا بالسنتهم وطعنا فی الدین...
[۹] نساء/سوره۴، آیه۴۶.    
[۱۰] ترجمه تفسير الميزان، علامه طباطبایی، ج‌۴، ص ۵۸۰.    


۱. ↑ منافقون/سوره۶۳، آیه۸.    
۲. ↑ مجمع البیان، طبرسی، ج۱۰، ۲۱.    
۳. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۰۴.    
۴. ↑ تفسیر کشاف، زمخشری، ج۱، ص۱۷۴.    
۵. ↑ نساء/سوره۴، آیه۴۶.    
۶. ↑ توبه/سوره۹، آیه۶۱.    
۷. ↑ تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج‌۸، ص۱۵.    
۸. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۰۴.    
۹. ↑ نساء/سوره۴، آیه۴۶.    
۱۰. ↑ ترجمه تفسير الميزان، علامه طباطبایی، ج‌۴، ص ۵۸۰.    


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اهانت به محمد».    



جعبه ابزار