ایمان و همنشینی با ابرار (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از اثرات و جلوه‌های
ایمان به
خدا همنشینی با
ابرار و نیکان و درخواست
مرگ با آنها می‌باشد.
ایمان به
خدا، زمینه درخواست
مرگ و همنشینی با نیکان، از او می‌باشد:
«ربنا اننا سمعنا منادیـا ینادی للایمـن ان ءامنوا بربکم فـامنا ربنا
فاغفر لنا ذنوبنا وکفر عنا سیـاتنا وتوفنا مع الابرار؛
پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان
دعوت می‌کرد که: به پروردگار خود، ایمان بیاورید! و ما ایمان آوردیم؛ پروردگارا!
گناهان ما را ببخش! و بدی‌های ما را بپوشان! و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران!»
ربنا اننا سمعنا منادیا...، منظور از منادی در این آیه شریفه
رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است که
بشر را به سوی
ایمان ندا کرد، ان آمنوا بربکم، این جمله همان ندا را
تفسیر می‌کند، پس کلمه (ان)، ان تفسیری است، فامنا، و چون با این کلمه اظهار ایمان کردند و در باطن این کلمه همه معارف الهی نهفته است، چون رسولی که به وی ایمان آوردند از ناحیه خدا به ایشان خبرهایی داده و از پاره‌ای امور از قبیل
گناهان و بدیها و مردن در حال
کفر و
گناه ترسانیده بود و به پاره‌ای امور از قبیل
مغفرت و
رحمت خدا و جزئیات زندگی آن بهشتی که وعده‌اش را به بندگان
مؤمن خود داده
تشویق کرده بود، به همین جهت بعد از آنکه گفتند: فامنا، دنبالش درخواست کردند که خدایا ما را بیامرز،
فاغفر لنا ذنوبنا، و گناهان ما را از ما بریز، و کفر عنا سیئاتنا، و ما را با
ابرار و نیکان که
وعده چنان بهشتی به ایشان داده‌ای بمیران، و نیز درخواست کردند که خدایا آن
وعده بهشت و رحمتی که داده‌ای و رسولانت به
اذن خودت ضمانتش را کردند در حق ما منجز بفرما.
ربنا اننا سمعنا منادیا ینادی للایمان ان آمنوا بربکم فآمنا صاحبان
عقل و
خرد، پس از دریافت
هدف آفرینش، به این نکته نیز متوجه می‌شوند، که این
راه پر فراز و نشیب را بدون رهبران الهی، هرگز نمی‌توانند بپیمایند. به همین دلیل همواره مترصد شنیدن صدای منادیان
ایمان و راستین هستند و تا نخستین ندای آنها را بشنوند به
سرعت به سوی آنها می‌شتابند، پس از کنجکاوی و بررسی لازم
دعوت آنها را پاسخ می‌گویند، و با تمام وجود خود، ایمان می‌آورند. و لذا به پیشگاه پروردگار خود، عرض می‌کنند: بار الها! ما صدای، منادی
توحید را شنیدیم که ما را دعوت به سوی ایمان می‌کرد، و به دنبال آن ایمان آوردیم.
ربنا
فاغفر لنا ذنوبنا و کفر عنا سیئاتنا و توفنا مع الابرار، بار الها اکنون که چنین است و ما با تمام وجود خود ایمان آوردیم، اما از آنجا که در معرض وزش طوفان‌های شدید غرائز گوناگون قرار داریم، گاهی لغزش‌هایی از ما سر می‌زند و مرتکب گناهانی می‌شویم، خداوندا! ما را ببخش و گناهان ما را بیامرز و لغزش‌های ما را پوشیده دار و ما را با نیکان و در راه و
رسم آنان، بمیران.
آنها آن چنان به
اجتماع انسانی پیوسته‌اند و از تکروی و فردپرستی، بیزارند که از خدا می‌خواهند نه تنها حیات و زندگی آنها با نیکان و پاکان باشد، بلکه مرگ آنها، اعم از مرگ طبیعی یا
شهادت در راه خدا در جمع نیکان و با راه و رسم آنها صورت گیرد، که مردن در میان جمع بدان مرگی مضاعف است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «همنشینی با ابرار».
