باب قعیقعان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
باب قعیقعان چهارمین در از درهای ضلع شمالی
مسجدالحرام است.
باب قعیقعان چهارمین در از دیوار شمالی
مسجدالحرام از جهت غرب بود
که به علت روبه‌رو بودن با راهی که به کوه قعیقعان پایان می‌یافت، به این نام خوانده شد. قعیقعان از قعقعه به معنای صدای برخورد اسلحه گرفته شده است. از آن‌جا که نبرد
جرهم و
قَطوراء ، تیره‌های یمنی مهاجر به
مکه ، کنار این کوه رخ داد و صدای برخورد سلاح‌های آنان از کنار این کوه شنیده می‌شد، به آن قعیقعان گفتند.
نیز از این در به علت روبه‌رو بودن با خانه حُجَیر بن ابی اِهاب تمیمی، هم‌پیمان بنو نَوفل بن
عبدمناف با نام
باب دار حجیر یاد شده است.
باب قعیقعان از درهایی بود که به فرمان
منصور عباسی (حک:۱۳۶-۱۵۸ق.) ساخته شد و بر آن طاقی به ارتفاع ۱۰
ذرع (حدود پنج متر) و عرض نُه ذرع و شش انگشت (بیش از ۵/۴ متر) نهادند که با شش یا هشت پله به کف مسجدالحرام می‌رسید.
آستانه بیرونی در، سنگفرش بود.
فاکهی عرض طاق را هفت ذرع و شش انگشت (بیش از ۵/۳ متر) دانسته که شاید بر اثر تصحیف واژه تسعه به سبعه باشد.
پس از سده سوم ق. نشانی از این باب در منابع یافت نمی‌شود.
اخبار مکه :
الازرقی (م.۲۴۸ق.)، به كوشش
رشدی الصالح ،
مکه ، مكتبة الثقافه، ۱۴۱۵ق؛اخبار مكه:
الفاکهی (م.۲۷۹ق.)، به كوشش ابن دهيش، بيروت، دار خضر، ۱۴۱۴ق؛
الاستیعاب :
ابن عبدالبر (م.۴۶۳ق.)، به كوشش البجاوي،
بیروت ، دار الجيل، ۱۴۱۲ق؛
اسد الغابه :
ابن اثیر (م.۶۳۰ق.)، بيروت، دار الفكر، ۱۴۰۹ق؛
معجم البلدان :
یاقوت الحموی (م.۶۲۶ق.)، بيروت، دار صادر، ۱۹۹۵م.
حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله«باب قعیقعان».
