باغ وقفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وقفی، باغ bāq-e vaqfī ، درگذشته باغی در اوین که امروزه اثری از آن باقی نمانده است.
این باغ متعلق به
شهربانو بیگم از زنان اهل
اوین بوده، و دیرینگی آن به میانه‌های سدۀ ۱۳ ق می‌رسیده است.
باغ وقفی حدود ۰۰۰‘۸ مـ۲ مساحت داشته، و دارای درختان میوه ازجمله زردآلو، سیب، گلابی، توت، گردو و گیلاس بوده است.
شهربانو بیگم درآمد حاصل از این باغ را پس از کسر هزینه‌ها، وقف سیدالشهداء (ع) کرده، و به حسینیۀ اوین اختصاص داده بود. به همین سبب این مکان به «باغ وقفی» معروف شد.
او تولیت این مکان را به پسر بزرگ خود عباس سیادت‌نژاد واگذار کرد؛ اما سیادت‌نژاد به سبب آنکه در تهران زندگی می‌کرد، مسئولیت این کار را به شخصی از اهالی اوین به نام سید
مصطفى میرشریفی سپرد.
این باغ تا زمانی که امور آن در دست میرشریفی قرار داشت، آباد بود؛ اما پس از درگذشت سیادت‌نژاد، بخش شمالی آن به ساختمان‌سازی اختصاص یافت و برای انجام دادن چنین کاری شماری از درختان باغ قطع شد، اما شهرداری پس از پایان کار، ساختمان را به‌طور کامل تخریب کرد که این کار، خود باعث نابودی بیشتر باغ گردید.
در سال‌های اخیر به سبب گسترش شبکۀ معابر، حدود ۰۰۰‘۲ مـ۲ از این باغ تخریب، و حدود ۱۰۰ اصله درخت گیلاس آن قطع شد. باقی‌ماندۀ باغ چندین بار به فروش رفت، اما پس از اینکه خریداران متوجه موقوفه ـ بودن آن می‌شدند، معامله را فسخ می‌کردند. سرانجام، فردی این باغ را که تقریباً نابود شده بود، خریداری، و در آن اقدام به ساختمان‌سازی کرد. امروزه (۱۳۹۰ ش) اثری از باغ وقفی باقی نمانده است.
•
صائبی‌مقدم، سعیده، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «باغ وقفی»، ص۱۶۵۲.
