• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

برد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


برد (به فتح باء و سکون راء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای معنای خنک و سرد می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه، در مورد یکی از ویژگی‌های مورچه نسبت به ذخیره‌سازی مواد غذایی، استفاده نموده است.


برد (بر وزن عقل) به معنای خنک و سرد آمده است. چنان‌که در لغت آورده‌اند: «البرد نقیض الحّر و البرودة نقیض الحرارة.»
[۱] جوهری، أبو نصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۲، ص۴۵۵.    


آن حضرت (علیه‌السلام) درباره مورچه فرموده است: «تنقل الحبّة الی جحرها و تعدّها فی مستقّرها، تجمع فی حرها لبردها...؛
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۰، خطبه۱۸۵.    
دانه را به لانه‌اش می‌برد و در قرارگاه خود آماده می‌کند، و در فصل گرما برای فصل سرما ذخیره می‌کند.» خ ۱۸۵، ۲۷۰،

۱. ↑ جوهری، أبو نصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۲، ص۴۵۵.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۰، خطبه۱۸۵.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «برد»، ص۱۲۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار