در این مدخل از واژه‌های «عبد»، «امه»، «رقبه» و برخی مشتقات آنها و نیز از عبارت‌های «ملکت ایمانکم» و «ملکت ایمانهم»، «ملکت یمینک»، و... استفاده شده است.
در اصطلاح نیز عبارت است از مملوکیت برخی از انسانها برای انسانهای دیگر که بر اساس آن مالک یا برده‌دار مالک جان، مال، ناموس و دسترنج وی بوده، در خرید و فروش او آزاد است.
