بعیر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بَعیر (به فتح باء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای مطلق شتر اعمّ از نر و ماده می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص ملاحم از این واژه استفاده نموده است.

---

بَعیر (به فتح باء) به معنای مطلق شتر اعمّ از نر و ماده آمده است. زیرا ماده آن ناقه و نرش جمل است.

---

چنانکه درباره ملاحم فرموده است: «ذاک اذا عضّکم البلاء کما یعض القتب غارب البعیر؛ آن در وقتی است که بلا شما را به دندان می‌گیرد و زخمی می‌کند چنان‌که جهاز، کوهان شتر را.»

---

این واژه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---