بغض مؤمنان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در دلهای مؤمنان بغض و کینه وجود دارد اما این بغض نسبت به دشمنان خداست و وجود آن برای تاکید بر اجرای
عدالت و خداپرستی است. موارد دیگری از بغض در دل مؤمنان نیز بیان خواهد شد.
بغض شدید مؤمنان، نسبت به ستیزه جویان در آیات خدا بدون دلیل:
«الذین یجـدلون فی ءایـت الله بغیر سلطـن‌اتـیهم کبر مقتا عند الله وعند الذین ءامنوا...» «کسانی که در باره آیات خدا بدون حجتی که برای آنان آمده باشد مجادله می‌کنند (این ستیزه) در نزد خدا و نزد کسانی که ایمان آورده‌اند....»
بی آنکه هیچ دلیل روشنی از
عقل و نقل برای سخنان خود داشته باشند، در برابر آیات بینات الهی موضعگیری می‌کنند و با احتمالات نیش غولی و وسوسه‌های بی اساس و بهانه جوئی‌ها به مخالفت خود ادامه می‌دهند.
سپس برای نشان دادن زشتی این عمل می‌افزاید: " اینگونه جدال بی اساس در مقابل حق، خشم عظیمی نزد خداوند و نزد کسانی که ایمان آورده‌اند برمی انگیزد" (کبر مقتا عند الله و عند الذین آمنوا).
چرا که" جدال به باطل" و موضعگیری بی دلیل و بی منطق در برابر آیات الهی هم مایه گمراهی مجادله کنندگان و هم اسباب ضلالت دیگران است، نور حق را در محیط خاموش می‌کند و پایه‌های حاکمیت باطل را محکم می‌سازد.
درخواست مؤمنان از خداوند، برای مصون ماندن از بغض نسبت به یکدیگر:
«والذین جاءو من بعدهم یقولون ربنا... ولاتجعل فی قلوبنا غلا للذین ءامنوا...» «و (نیز) کسانی که بعد از آنان (مهاجران و انصار) آمده‌اند (و) می‌گویند پروردگارا... و در دلهایمان نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند (هیچ گونه) کینه‌ای مگذار....»
وجود بغض‌هایی در سینه مؤمنان، قبل از ورود به
بهشت و زدوده شدن آن پس از ورود به بهشت:
«والذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت... اولـئک اصحـب الجنة هم فیها خــلدون ونزعنا ما فی صدورهم من غل...» «و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند... آنان همدم بهشتند (که) در آن جاودانند و هر گونه کینه‌ای را از سینه هایشان می‌زداییم....»
لزوم اجرای عدالت و قسط، حتی در مورد مشرکان مبغوض مؤمنان:
«یـایها الذین ءامنوا... ولایجرمنکم شنـان قوم علی الا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوی...» «ای کسانی که ایمان آورده‌اید... و البته نباید دشمنی گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نکنید عدالت کنید که آن به تقوا نزدیکتر است....»
قرآن به یکی از عوامل انحراف از عدالت اشاره نموده و به
مسلمانان چنین هشدار می‌دهد که: " نباید کینه ها و عداوت‌های قومی و تصفیه حساب‌های شخصی مانع از اجرای عدالت و موجب تجاوز به حقوق دیگران گردد، زیرا عدالت از همه اینها بالاتر است".
(و لا یجرمنکم شنآن قوم علی الا تعدلوا).
و بار دیگر بخاطر اهمیت موضوع روی مساله عدالت تکیه کرده است (اعدلوا).
لزوم پرهیز مؤمنان از تجاوز به حقوق انسانها، حتی نسبت به دشمنان مبغوض خود:
«یـایها الذین ءامنوا... ولایجرمنکم شنـان قوم ان صدوکم عن المسجد الحرام ان تعتدوا...» «ای کسانی که ایمان آورده‌اید... و البته نباید کینه توزی گروهی که شما را از مسجد الحرام باز داشتند شما را به تعدی وادارد....»
این
حکم گرچه در مورد
زیارت خانه خدا نازل شده است، ولی در حقیقت یک قانون کلی از آن استفاده می‌شود که مسلمان نباید" کینه توز" باشد و حوادثی را که در زمان‌های گذشته واقع شده بار دیگر در فکر خود زنده کند و در صدد انتقام بر آید، و با توجه به اینکه یکی از علل
نفاق و
تفرقه در هر اجتماعی همین مساله است، اهمیت این دستور اسلامی برای جلوگیری از شعله ور شدن آتش نفاق در میان مسلمانان آن هم در آستانه غروب آفتاب عمر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم آشکارتر می شود.
(و لا یجرمنکم شنآن قوم ان صدوکم عن المسجد الحرام ان تعتدوا)
حاصل معنای آیه این است که: (این کینه و دشمنی که آنها نگذاشتند شما داخل
مسجد الحرام بشوید، شما را وادار نکند بر اینکه بر آنان تعدی کنید و حال آنکه خدا شما را بر آنان مسلط کرده، وبال این
جرم بر شما تحمیل نشود).
«یـایها الذین ءامنوا... ولایجرمنکم شنـان قوم علی الاتعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوی...» «ای کسانی که ایمان آورده‌اید... و البته نباید دشمنی گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نکنید عدالت کنید که آن به تقوا نزدیکتر است....»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بغض مؤمنان».
