بغض پیروان ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یاران و پیروان حضرت
ابراهیم علیه‌السّلام در تبعیت از ایشان بغض و
برائت خود را نسبت به مشرکان اعلام می‌کردند.
یاران ابراهیم علیه السلام، اسوه‌های نیکو برای
مؤمنان، در اعلان بغض نسبت به مشرکان:
«یـایها الذین ءامنوا... قد کانت لکم اسوة حسنة فی ابرهیم والذین معه اذ قالوا لقومهم انا برءؤا منکم ومما تعبدون من دون الله کفرنا بکم و بدا بیننا و بینکم العدوة والبغضاء ابدا ...» «ای کسانی که ایمان آورده‌اید... قطعا برای شما در (پیروی از) ابراهیم و کسانی که با اویند سرمشقی نیکوست آنگاه که به قوم خود گفتند ما از شما و از آنچه به جای خدا می‌پرستید بیزاریم به شما کفر می‌ورزیم و میان ما و شما دشمنی و کینه همیشگی پدیدار شده ...»
از آنجا که
قرآن مجید، در بسیاری از موارد برای تکمیل تعلیمات خود از الگوهای مهمی که در جهان انسانیت وجود داشته شاهد می‌آورد، در آیات مورد بحث نیز به دنبال نهی شدیدی که از دوستی با دشمنان
خدا در آیات قبل شده سخن از ابراهیم علیه‌السّلام و برنامه او به عنوان پیشوای بزرگی که مورد احترام همه اقوام، مخصوصا قوم عرب، بوده به میان می‌آورد و می‌فرماید:
" برای شما در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند اسوه خوبی وجود داشت".
(قد کانت لکم اسوة حسنة فی ابراهیم و الذین معه).
" قد کانت لکم اسوة حسنة فی ابراهیم و الذین معه... "
در این جمله خطاب را متوجه مؤمنین کرده و جمله" اسوة حسنة فی ابراهیم" معنایش اتباع و اقتداء نیکو به ابراهیم است. و جمله" و الذین معه" به ظاهرش دلالت دارد بر اینکه غیر از
لوط و همسر ابراهیم کسانی دیگر نیز به وی ایمان آورده بودند.
" اذ قالوا لقومهم انا برآؤا منکم و مما تعبدون من دون الله "
یعنی ما از شما و از بت‌های شما بیزاریم، و این بیان همان چیزی است که باید در آن اسوه و اقتداء داشته باشند.
«قد کانت لکم اسوة حسنة فی ابرهیم والذین معه اذ قالوا لقومهم انا برءؤا منکم ومما تعبدون من دون الله کفرنا بکم و بدا بیننا و بینکم العدوة والبغضاء ابدا حتی تؤمنوا بالله وحده...» «قطعا برای شما در (پیروی از) ابراهیم و کسانی که با اویند سرمشقی نیکوست آنگاه که به قوم خود گفتند ما از شما و از آنچه به جای خدا می‌پرستید بیزاریم به شما کفر می‌ورزیم و میان ما و شما دشمنی و کینه همیشگی پدیدار شده تا وقتی که فقط به خدا ایمان آورید...»
" کفرنا بکم و بدا بیننا و بینکم العداوة و البغضاء ابدا حتی تؤمنوا بالله وحده "
این قسمت از آیه
برائت را به آثارش معنا می‌کند، و آثار برائت همین است که به عقیده آنان کفر بورزند، و مادام که مشرکند با آنان دشمنی کنند تا روزی که خدای واحد سبحان را بپرستند.
"در میان ما و شما عداوت و دشمنی همیشگی آشکار شده است" (و بدا بیننا و بینکم العداوة و البغضاء ابدا).
و این وضع هم چنان ادامه دارد تا به خدای یگانه ایمان بیاورید (حتی تؤمنوا بالله وحده).
به این ترتیب با نهایت قاطعیت و بدون هیچگونه پرده پوشی اعلام جدایی و بیزاری از دشمنان خدا کردند، و تصریح نمودند که این جدایی به هیچ قیمت قابل برگشت و تجدید نظر نیست، و تا ابد ادامه دارد، مگر این که آنها مسیر خود را تغییر دهند و از خط کفر به خط ایمان روی آورند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بغض پیروان ابراهیم».
