بقر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بَقَرَ (به فتح باء و قاف و راء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شکافتن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در بیان چگونگی از بین بردن باطل از این واژه استفاده نموده است.

---

بَقَرَ (به فتح باء و قاف و راء) به معنای شکافتن آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «بقره بقرا: فتحه و شقّه.»

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی فرموده است: «و‌ایم الله لابقرنّ الباطل حتی اخرج الحق من خاصرته؛ به خدا قسم باطل را می‌شکافم تا حق را از استخوان خاصره باطل خارج کنم.»
محمد عبده در این خصوص می‌نویسد: «یعنی با قهر اهل باطل، جوف باطل را شکافته و حق را از دست اهل باطل می‌ستانم.»

---

این واژه تنها یک‌بار در «نهج البلاغه» دیده می‌شود.

---