بلوغ اصلی مهرورزان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بلوغ
بلوغ:رسیدن کودک به سنّ تکلیف.
بلوغ عبارت است از پایان دوران کودکی فرد و رسیدن وی به سنّی که اهلیّت توجّه تکلیف پیدا کرده،
ملزَم به رعایت قوانین شرعی می‌گردد.
از این عنوان در باب حجر از جهات مختلف و در بسیاری از ابواب دیگر به عنوان شرط تکلیف، منصب یا برخی احکام وضعی، به نحو خاص سخن رفته است.
نشانه‌های بلوغ:بلوغ به عنوان یکی از شرایط تکلیف(-->تکلیف)در
فقه جایگاه ویژه‌ای دارد؛ بدین جه
سنّ بلوغ ،
سنّ تکلیف نامیده شده است. در
شرع مقدّس برای بلوغ نشانه‌هایی تعیین شده که وجود هر یک از آنها دلیل بر
بالغ شدن فرد است. برخی از این نشانه‌ها مشترک میان دختر و پسر و برخی خاصّ دختر است.
نشانه‌های مشترک:
۱. روییدن مو بر شرمگاه:روییدن موی درشت بر شرمگاه (موی زهار) نشانه بلوغ به شمار می‌رود. در اینکه روییدن موی صورت (ریش) و برآمدن شارب (سبیل) نشانه بلوغ است یا نه اختلاف می‌باشد. نیز در اینکه روییدن مو سبب بلوغ است یا دلیل و کاشف از تحقّق بلوغ پیش از آن، کلمات فقها مختلف است. نظر دوم به مشهور نسبت داده شده است.
۲. احتلام:یعنی بیرون آمدن منیّ. مراد توانایی جسمانی فرد برای خروج منیّ است؛ بدین معنا که اگر بخواهد می‌تواند از راه آمیزش یا استمناء از خود، منیّ خارج نماید هرچند بالفعل منیّ از او خارج نشده باشد.
البتّه احتلام تنها در زمانی نشانه بلوغ به شمار می‌رود که بلوغ در شخص محتمل باشد. در غیر این صورت بنابر تصریح برخی اعتباری به خروج مایعی با ویژگیهای منیّ نیست. زمان محتمل بنا به گفته بعضی در دختر از نه سالگی و در پسر از ده سالگی آغاز می‌شود.
(۵)۱۶ و
