• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلول

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بُلول (به ضم باء) بر وزن عقول، یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شفا یافتن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در در موعظه کردن افراد انسان، این واژه استفاده نموده است.


بُلول (به ضم باء) بر وزن عقول، به معنای شفا یافتن آمده است.

امام (صلوات‌الله‌علیه) در موعظه‌ای خطاب به انسان، می‌فرماید: «اما من دائک بلول‌ ام لیس من نومتک یقظة؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۴، خطبه۲۲۳.    
آیا از دردت شفا یافتنی و یا از خوابت بیدار شدنی نیست؟»

این لفظ با مشتقاتش جمعاً هفت بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۲، خطبه۱.    
[۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳۶، نامه۵۳.    


۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۴، خطبه۲۲۳.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۲، خطبه۱.    
۳. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳۶، نامه۵۳.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلول»، ص۱۵۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار