• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلیغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بَلِیغ (به فتح باء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای رسا می‌باشد.


بَلِیغ (به فتح باء)، به معنای رسا آمده است.

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی فرموده است: «من المنطق البلیغ.»
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۷-۲۰۸، خطبه۱۴۹.    


این واژه با مشتقاتش حدود ۱۱۶ بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۲۵، خطبه۹۱.    
[۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۶، خطبه۸۵.    
[۴] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۱۸، ح۴.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۷، خطبه۱۰۱.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۳، خطبه۹۱.    
[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت۳۶۷.    
[۸] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۴، خطبه۹۹.    


۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۷-۲۰۸، خطبه۱۴۹.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۲۵، خطبه۹۱.    
۳. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۶، خطبه۸۵.    
۴. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۱۸، ح۴.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۷، خطبه۱۰۱.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۳، خطبه۹۱.    
۷. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت۳۶۷.    
۸. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۴، خطبه۹۹.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلیغ»، ص۱۵۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار