• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بنان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بَنان (به فتح باء) یا بَنانه، یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای طرف یا سر انگشت می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص تحذیر از شیطان، از این واژه استفاده نموده است.



بَنان (به فتح باء) یا بَنانه، به معنای طرف یا سر انگشت آمده و جمع آن «بنان» است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه قاصعه در تحذیر از شیطان و اعوان او می‌فرماید: «و اجلب بخیله علیکم و قصد برجله سبیلکم یقتنصونکم بکلّ مکان و یضربون منکم کلّ بنان لا تمتنعون بحیلة...؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۸، خطبه۱۹۲.
شیطان سواران خویش را به طرف شما رانده و با پیادگانش راه شما را قصد کرده، شما را در هر مکان شکار می‌کنند و اطراف شما را می‌زنند، ظاهرا منظور اغفال و ساقط کردن توسط گناهان است.» ۱۹۲، ۲۸۸،


این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۸، خطبه۱۹۲.



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بنان»، ص۱۵۶.    






جعبه ابزار