|
| ||||||||||||||||||||
برای رسیدن به بند سیاه‌کرک، از درۀ درکه به سوی پلنگ‌چال حرکت کرده، پس از عبور از اذغال‌چال، و پیش از رسیدن به دوآب پلنگ‌چال به آنجا می‌رسیم. در این محل و در پایین صخره‌های آن دو شاخابه رودخانه درکه به هم می‌پیوندند. اهالی قدیمی درکه دربارۀ سبب نا‌م‌گذاری این محل بدین نام می‌گویند: در گذشته رودخانه درکه بسیار پرآب‌تر بوده، و شدت جریان آن در منطقۀ صخره‌ای بند سیاه‌کرک فزونی می‌یافته، و صدای غرش آن، بسیار گوش‌خراش (کرکننده) بوده است و چون سنگ‌های صخرۀ آن نیز سیاه است، آن‌را «سیاه‌کرک» خوانده‌اند. این بند حدود ۰۷۲‘۲ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در شمال شرقی آن ایستگاه ۵ تله‌کابین توچال، و در شمال آن پناهگاه پلنگ‌چال واقع است. بند سیاه‌کرک بر سر راه اصلی کوه‌پیمایی در درۀ درکه واقع است. در زمستان سنگ‌های این محل کاملاً یخ می‌زند و عبور از آن به سختی امکان‌پذیر است و کوهنوردان تنها با یخ‌شکن و با احتیاط می‌توانند از آنجا عبور کنند. • صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بند سیاه کرک»، ص۱۰۴۲. رده‌های این صفحه : صخره های تهران
|
||||||||||||||||||||
