|
| ||||||||||||||||||||
دسترسی به این محل از طریق گذر از مسیر اصلی کوه‌پیمایی درکه و نیز حاشیه سمت راست رودخانه درکه امکان‌پذیر است. این محل انبوهی از درختان کهن‌سال گردو و بید دارد و استراحتگاهی است که به باغ گلارنگ یا بند گلارنگ معروف، و مشتمل بر دو حیاط و یک کافه است. این کافه با فضایی حدود ۲۰۰ مـ۲ دارای حوضچه‌ای آبی است که آب آن را از محل رودخانه با لوله، به آنجا انتقال داده‌اند. به گفتۀ اهالی درکه صاحب باغ گلارنگ فردی به نام آقا سید بوده‌است. • صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بند گلارنگ»، ص۱۳۶۵. رده‌های این صفحه : بندهای تهران
|
||||||||||||||||||||
