در نیمه اول قرن سیزدهم /نوزدهم، چندین معاهده بین المللی در بالطه لیمانی به امضا رسید، از جمله: موافقتنامه انگلستان و ترکیه در ۲۴ جمادی الاولی ۱۲۵۴/۱۶ اوت ۱۸۳۸ که به موجب آن انگلستان از امتیازات بازرگانی بسیار و از عنوان کشور کاملة الوداد برخوردار شد و ضمناً انحصارات تجاری در تمام مستملکات عثمانی لغو شد؛ عهدنامه مودت و تجارت کشتیرانی در ۲۲ جمادی الاولی ۱۲۵۵/۳ اوت ۱۸۳۹ میان بلژیک و باب عالی (دولت عثمانی)؛ موافقتنامه روسیه و ترکیه در ۶ جمادی الا´خره ۱۲۶۵/۱ مه ۱۸۴۹ که نظامنامه‌های تشکیلاتی مورّخ ۱۸۳۱ راجع به امیرنشینهایدانوبیافلاق (والاخیا) و مُلداوی را تعدیل کرد.
