• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بنی هاشم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بنی‌هاشم، تیره‌ای از قبیله قریش منسوب به هاشم‌بن عبدمناف‌بن قُصَیّ‌بن کِلاب، نیای دوم پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم هستند.


بنی هاشم، فرزندان هاشم بن عبد مناف جد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و از شریف‌ترین تیره‌های قریش بودند.
[۱] کتاب النسب، ص۱۹۶.
[۲] لغت نامه، ج۳، ص۴۳۸۴، «بنی هاشم».

برخی مفسران، مقصود از «ذی القربی» در آیات ۴۱ انفال ۸ و ۷ حشر
[۳] حشر/سوره۵۹، آیه۷.    
[۴] حشر/سوره۵۹، آیه۸.    
را بنی هاشم دانسته‌اند که خداوند، بخشی از غنایم و فیء را به آنان اختصاص داد.
[۵] مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۴، ص۴۶۸.    
[۶] الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج۸، ص۱۰.
[۷] الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج۱۸، ص۱۰.
نیز مقصود از «اقربین» در آیه ۲۱۴ شعراء
[۸] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۴.    
بنی عبدالمطلب و بنی هاشم دانسته شده است.
[۹] جامع البیان، طبری، ج۱۳، جزء ۲۵، ص۳۲.
[۱۰] مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۷، ص۳۵۶.    
همچنین آیه ۲۳ شوری
[۱۱] شوری/سوره۴۲، آیه۲۳.    
درباره دوستی و محبت به آنان نازل شده است.
[۱۲] غررالتبیان، ابن سعدالله، ص۴۶۵.



هاشمى یا بنى‌هاشم بنابر مشهور، به افرادى گفته مى‌شود كه از طریق پدر به هاشم بن عبد مناف منتسب هستند.
[۱۳] جواهر الكلام، ج۱۶، ص۸۸-۹۳.    
[۱۴] جواهر الكلام، ج۱۶، ص۱۰۶-۱۰۷.    
[۱۵] مستمسك العروة، ج۹، ص۵۷۳.    


اگرچه همه افراد بنی‌هاشم و بنی‌عبدالمطلب در قبول دعوت پیامبر یکسان نبودند و حتی بسیاری از آنان تا بعد از فتح مکه ایمان نیاوردند، ولی همه (به استثنای ابولهب) در برابر واکنش‌های منفی سران قریش و در مقابله با آزارهای مکیان به پیامبر و مسلمانان، به حمایت از رسول اکرم برخاستند.
حضور ابوطالب، عموی پیامبر اکرم، که در آن زمان بزرگ بنی‌هاشم و قریش به شمار می‌آمد، در این حمایت تأثیر جدی داشت.
[۱۶] تاریخ الطبری، محمدبن جریر طبری، ج۱، ص۵۴۴ـ۵۴۵.



۱. ↑ کتاب النسب، ص۱۹۶.
۲. ↑ لغت نامه، ج۳، ص۴۳۸۴، «بنی هاشم».
۳. ↑ حشر/سوره۵۹، آیه۷.    
۴. ↑ حشر/سوره۵۹، آیه۸.    
۵. ↑ مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۴، ص۴۶۸.    
۶. ↑ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج۸، ص۱۰.
۷. ↑ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج۱۸، ص۱۰.
۸. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۴.    
۹. ↑ جامع البیان، طبری، ج۱۳، جزء ۲۵، ص۳۲.
۱۰. ↑ مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۷، ص۳۵۶.    
۱۱. ↑ شوری/سوره۴۲، آیه۲۳.    
۱۲. ↑ غررالتبیان، ابن سعدالله، ص۴۶۵.
۱۳. ↑ جواهر الكلام، ج۱۶، ص۸۸-۹۳.    
۱۴. ↑ جواهر الكلام، ج۱۶، ص۱۰۶-۱۰۷.    
۱۵. ↑ مستمسك العروة، ج۹، ص۵۷۳.    
۱۶. ↑ تاریخ الطبری، محمدبن جریر طبری، ج۱، ص۵۴۴ـ۵۴۵.



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بنی هاشم».    



جعبه ابزار