• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهشت خاضعان (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آنان که در مقابل پروردگارشان خاضعند و خشوع می کنند، پاداش شان بهشت است.



بهشت برای مؤمنان خاضع، در مقابل پروردگار حتمی است.
•ان الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت واخبتوا الی ربهم او لـئک اصحـب الجنة هم فیها خــلدون (بى‌گمان كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده و (با فروتنى ) به سوى پروردگارشان آرام يافتند آنان اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود.) « اخبات » به خضوع و خشوع تفسیر شده است.»

۱.۱ - اخبات مؤمنین

«اخبتوا از ماده اخبات از ریشه خبت (بر وزن ثبت ) گرفته شده که به معنى زمین صاف و وسیع است که انسان به راحتى و با اطمینان مى تواند در آن گام بردارد، به همین جهت این ماده در معنى اطمینان به کار رفته است ، و به معنى خضوع و تسلیم نیز آمده ، چرا که چنین زمینى هم براى گام برداشتن اطمینان بخش است ، و هم در برابر رهروان خاضع و تسلیم .
بنابراین جمله اخبتوا الى ربهم ، ممکن است به یکى از سه معنى زیر باشد که در عین حال جمع هر سه نیز با هم منافاتى ندارد:
۱ - مؤمنان راستین در برابر خداوند خاضعند.
۲ - آنها در برابر فرمان پروردگارشان تسلیمند.
۳ - آنها به وعده هاى خداوند اطمینان دارند.
و در هر صورت اشاره به یکى از عالیترین صفات انسانى مؤ منان است که اثرش در تمام زندگى آنان منعکس ‌ است .»

۱.۲ - اجابت و اخبات

«کلمه ((خبت )) به معناى زمین مطمئن و محکم است ، و وقتى گفته مى شود: ((اءخبت الرجل )) معنایش این است که تصمیم گرفت به زمینى محکم برود، و یا در آن زمین پیاده شد، نظیر کلمه ((اسهل و انجد)) که به معناى ((به سرزمین هموار رفت ، به بلندى رفت )) مى باشد، و به تدریج در معناى نرمى و تواضع استعمال شده که در آیه (و اخبتوا الى ربهم )) به همین معنا آمده ، و نیز در جمله ((و بشر المخبتین )) به معناى تواضع آمده ، مى فرماید افراد متواضع را که استکبارى از عبادت خدا ندارند بشارت بده ، و نیز در جمله ((فتخبت له قلوبهم )) یعنى دلهایشان براى او نرم و خاشع مى گردد.
و بنابراین ، منظور از ((اخبات مؤ منین به سوى خدا))، اطمینان و آرامش یافتنشان به یاد او و تمایل دلهایشان به سوى او است ، بطورى که ایمان درون دلشان متزلزل نگشته ، به این سو و آن سو منحرف نشوند و دچار تردید نگردند، همانطور که زمین محکم این چنین است ، و اشیائى را که بر گرده خود دارد نمى لغزاند. بنابراین ، وجهى نیست براى گفتار آن مفسر که گفته : اصل جمله ((اخبتوا الى ربهم )) ((اخبتوا لربهم )) بوده ، زیرا نکته اى که در معناى اطمینان هست نکته اى است که باید با حرف ((الى )) متعدى شود، نه با حرف ((لام )).
وصف (واجتنبوا ربهم ) به طایفه خاصى از مؤ منین اشاره دارد.»


۱. مفردات، راغب اصفهانی، ص۲۷۲.    
۲. تفسیر مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۵، ص۲۵۹.    
۳. هود/سوره۱۱، آیه۲۳.    
۴. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۹، ص۶۶.    
۵. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۰، ص۲۸۷.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت خاضعان».    



جعبه ابزار