• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهشتی شدن با وفای به عهد (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



از صفات برجسته مؤمنان حفظ و اداى امانت و پايبند بودن به عهد و پيمان در برابر خالق و خلق است، و پاداش آنان ورود در بهشت برین است.





۱.۱ - عامل بهشتی شدن

وفای به عهد، از عوامل بهشتی شدن است.
و الذین هم لامـنـتهم و عهدهم رعون «و آنها كه امانتها و عهد خود را رعايت مى ‌كنند.» اولـئک هم الورثون «(آرى،) آنها وارثانند.» الذین یرثون الفردوس هم فیها خــلدون. «(وارثانى) كه بهشت برين را ارث مى‌ برند، و جاودانه در آن خواهند ماند.»
و الذین هم لامـنـتهم و عهدهم رعون «و آنها كه امانتها و عهد خود را رعايت مى‌ كنند.» اولـئک فی جنت مکرمون. «آنان در باغهاى بهشتى (پذيرايى و) گرامى داشته مى‌ شوند.»

۱.۱.۱ - صفت برجسته مؤمنان

پنجمين و ششمين صفت برجسته مؤمنان اشاره كرده، مى‌ گويد:" آنها كسانى هستند كه امانت‌ها و عهد خود را مراعات مى‌ كنند" (وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ). حفظ و اداى امانت- به معنى وسيع كلمه- و همچنين پايبند بودن به عهد و پيمان در برابر خالق و خلق از صفات بارز مؤمنان است.
در مفهوم وسيع امانت، امانتهاى خدا و پيامبران الهى و همچنين امانتهاى مردم جمع است، نعمتهاى مختلف خدا هر يك امانتى از امانات او هستند، آئين حق، كتب آسمانى، دستور العملهاى پيشوايان راه حق و همچنين اموال و فرزندان و پستها و مقامها، همه امانتهاى اويند كه مؤمنان در حفظ و اداى حق آنها مى‌ كوشند تا در حياتند از آن پاسدارى مى كنند و به هنگام ترك دنيا آنها را به نسلهاى برومند آينده خود مى‌ سپارند، و چنين نسلى را براى پاسدارى آن تربيت مى‌ كنند.

۱.۱.۲ - حق ايمان

«وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُون» آيه مورد بحث مؤمنين را به حفظ امانت و خيانت نكردن به آن و حفظ عهد و نشكستن آن، توصيف مى‌ كند و حق ايمان هم همين است كه مؤمن را به رعايت عهد و امانت وادار سازد، چون در ايمان معناى سكون و استقرار و اطمينان نهفته، وقتى انسان كسى را امين دانست و يقين كرد كه هرگز خيانت ننموده پيمان نمى‌ شكند، قهرا دلش بر آنچه يقين يافته مستقر و ساكن و مطمئن مى ‌شود و ديگر تزلزلى به خود راه نمى ‌دهد.

۱.۲ - وفا به پیمانهای الهی

وفای به پیمانهای الهی، از موجبات بهشتی شدن است.
الذین یوفون بعهد الله ولاینقضون المیثـق «آنها كه به عهد الهى وفا مى‌ كنند، و پيمان را نمى ‌شكنند.» ... اولـئک لهم عقبی الدار «.....پايان نيك سراى ديگر، از آن آنهاست.» جنت عدن یدخلونها... «(همان) باغهاى جاويدان بهشتى كه وارد آن مى‌ شوند....»

۱.۲.۱ - عهد در فطرت

"الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا يَنْقُضُونَ الْمِيثاقَ". از ظاهر سياق برمى‌ آيد كه جمله دومى، يعنى جمله "لا يَنْقُضُونَ الْمِيثاقَ" عطف تفسيرى جمله اولى است، و بنا بر اين، منظور از (ميثاقى كه آن را نقض نمى‌ كنند، همان عهدى است كه به آن وفا مى ‌كنند، و منظور از اين عهد و ميثاق هم بقرينه آيه قبلى كه تذكر ايشان را ذكر مى‌ كرد، آن عهدى است كه به زبان فطرت خود با پروردگار خود بستند كه او را يگانه بدانند، و بر اساس توحيد و يكتايى او عمل نموده آثار توحيد را از خود نشان دهند. آرى، آدمى بر فطرت توحيد خداى تعالى و نيز بر فطرت لوازم توحيد خلق شده، اين عهدى است كه انسان در فطرت خود با خداى تعالى بسته است.
و عهد و ميثاقى هم كه به وسيله انبياء و رسل و به دستور خداى سبحان از بشر گرفته شده، و خلاصه آن احكام و شرايعى هم كه انبياء آورده ‌اند همه از فروع اين ميثاق فطرى است، چون اديان همه فطريند.

۱.۲.۲ - عاقبت خير

در پايان آيه پس از ذكر برنامه ‌هاى مختلف گذشته، اشاره به عاقبت كار "اولوا الالباب" و انديشمندان و طرفداران حق و عاملان به اين برنامه‌ ها كرده مى‌ فرمايد:
"عاقبت نيك سراى ديگر از آن آنهاست" (أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ): آيه بعد توضيحى است براى اين سرانجام نيك و عاقبت خير مى‌ گويد: "سرانجام كار آنها باغهاى جاويدان بهشت است كه هم خودشان وارد آن مى‌ شوند و هم پدران و همسران و فرزندان صالح آنها.


۱. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۸.    
۲. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۰.    
۳. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۱.    
۴. معارج/سوره۷۰، آیه۳۲.    
۵. معارج/سوره۷۰، آیه۳۵.    
۶. تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج‌۱۴، ص۱۹۹.    
۷. ترجمه الميزان، علامه طباطبایی، ج‌۱۵، ص۱۲.    
۸. رعد/سوره۱۳، آیه۲۰.    
۹. رعد/سوره۱۳، آیه۲۲.    
۱۰. رعد/سوره۱۳، آیه۲۳.    
۱۱. ترجمه الميزان، علامه طباطبایی، ج‌۱۱، ص۴۶۷.    
۱۲. تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج‌۱۰، ص۱۹۲.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «وفای به عهد».    



جعبه ابزار