• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بوح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بوح (بر وزن روح) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد وسعت علم خود، از این واژه استفاده نموده است.


بوح (بر وزن روح) «اظهار شی‌ء» به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن، آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «باح الیه بسرّه: اظهره.»

امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با وسعت علم خویش می‌فرماید: «و الله لابن ابی طالب آنس بالموت من الطفل بثدی امّه، بل‌اند مجت علی مکنون علم لو بحت به لاضطربتم؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲، خطبه۵.    
بلکه پیچیده شده‌ام به علم مکتومی که اگر اظهار کنم مضطرب می‌شوید.»

این واژه با مشتقاتش پنج ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۲، خطبه۱۶۳.    
[۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۹، خطبه۶۹.    


۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲، خطبه۵.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۲، خطبه۱۶۳.    
۳. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۹، خطبه۶۹.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بوح»، ص۱۶۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار